เมื่อวันที่ 22-23 กรกฏาคมที่ผ่านมา ทีมงาน GameFever ได้มีโอกาสเดินทางไปยังกรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย เพื่อร่วมงานอีเว้นท์พิเศษสำหรับเกม Marvel’s Spider-man (ขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีจากบริษัท Sony สำหรับคำเชิญครับ) โดยนอกจากจะได้พูดคุยกับนักพัฒนาเกมจากค่าย Insomniac Games อย่างคุณ James Stevenson แล้ว (อ่านบทสัมภาษณ์ ที่นี่) ยังมีโอกาสได้ทดลองเล่นเกม Marvel’s Spider-man ถึงสองชั่วโมง! จึงอยากจะนำความรู้สึกมาแบ่งปันเกี่ยวกับเกม ก่อนที่เพื่อนๆ จะได้สัมผัสด้วยตัวเองในวันที่ 7 กันยายนนี้จ้า!

เมื่อพูดถึงเกมซุปเปอร์ฮีโร่ที่ดี่ที่สุดในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คำตอบในใจของหลายๆ คนคงหนีไม่พ้นเกมซีรี่ย์ในตำนานอย่างตระกูล Batman: Arkham ที่สื่อและนักวิจารณ์หลายสำนักยกให้เป็นเกมซุปเปอร์ฮีโร่ที่ดีที่สุดเลยทีเดียว รู้อย่างงี้แล้วจะไม่ให้เอาเกมน้องใหม่อย่าง Marvel’s Spider-man ไปเทียบก็คงจะยาก แน่นอนว่าทั้งสองเกมย่อมมีความแตกต่างกันมากพอๆ กับที่ฮีโร่ตัวเอกของทั้งสองเกมแตกต่างกันราวแสงกับเงา แต่ด้วยความเป็นที่เกมแอคชั่นซุปเปอร์ฮีโร่เหมือนกันแล้วก็คงเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความคล้ายคลึงกันบ้าง ในระบบต่อสู้ ระบบการซุ่ม (Stealth) และการเคลื่อนที่ไปมาอย่างอิสระในโลก Open-world แต่จากที่เห็นใน 2 ชั่วโมงแรกของเกม สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนพูดได้เต็มปากก็คือ เกม Marvel’s Spider-man สามารถทำให้เรารู้สึกสนุกกับการเป็นไอ้แมงมุมไม่ต่างจากที่ Batman: Arkham ทำให้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นอัศวินรัตติกาลเลย

มาเข้าเรื่องกันก่อนเลย เกม Marvel’s Spider-man เป็นเกมแนวแอคชั่นซุปเปอร์ฮีโร่แบบ Open-World ไม่ต่างกับเกมอย่าง Batman: Arkham หรือเกมตระกูล Shadow of Mordor ผู้เล่นจะต้องเดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ ในแผนที่เพื่อรับภารกิจตามเนื้อเรื่อง โดยจะมีกิจกรรมย่อยๆ ให้ทำระหว่างทางเช่นการรับภารกิจเสริมหรือการเก็บของสะสมตามสัญลักษณ์ในแผนที่ โดยแผนที่ของเกมจะยังไม่แสดงรายละเอียดหรือจุดสนใจจนกว่าผู้เล่นจะตามซ่อมเสาสัญญาณ Oscorp ตามโซนต่างๆ เพื่อเปิดแผนที่ในเขตนั้นๆ ไม่ค่อยต่างจากเกมอย่าง Assassin’s Creed นัก 

ได้ยินอย่างนี้แล้วหลายๆ คนอาจจะกุมขมับ แต่ข้อดีของเกม Marvel’s Spider-man คือระบบการเคลื่อนที่สนุกมาก! และที่สำคัญคือง่ายมากๆ ด้วย การปีนป่ายหรือโหนใยไปตามเมืองนิวยอร์คจะเป็นไปโดยอัตโนมัติเมื่อผู้เล่นกดปุ่ม R2 ค้างเอาไว้ และสามารถกด X เพื่อเหวี่ยงตัวไปให้ใกลขึ้นหรือพุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว อย่างที่ผู้พัฒนาเปิดเผยไปแล้วว่าเกมจะใช้ระบบฟิสิกส์แบบของจริง แปลว่าใยของสไปเดอร์แมนต้องมีจุดยึดจริงๆ (เช่นตึกหรือเสาไฟฟ้า) จึงจะสามารถโหนได้ ระบบการกด R2 ค้างอาจจะทำให้หลายคนรู้สึกว่าการเคลื่อนที่อาจจะน่าเบื่อ แต่เพราะระบบการโหนใยที่ให้ความรุ้สึกเป็นอิสระอย่างอธิบายไม่ถูก ทำให้ผู้เขียนไม่ค่อยรู้สึกขัดกับระบบการเคลื่อนที่ กลับรู้สึกว่าดีด้วยซ้ำ เพราะการโหนใยไปชนตึกหรือติดบันไดหนีไฟคงไม่สนุกเหมือนกัน



ภารกิจเนื้อเรื่องในเกมส่วนที่ผู้เขียนได้เล่นมามีความหลากหลายในตัวพอสมควร เกมออกตัวแรงด้วยการให้ผู้เล่นกระโดดเข้าไปร่วมวงการต่อสู้ระหว่างตำรวจ NYPD และเหล่าสมุนของเจ้าพ่อ Kingpin ในตึกออฟฟิศสูงเสียดฟ้าที่พาเราผ่านสถานการณ์มากมายทั้งการต่อสู้กับศัตรูเป็นระลอกๆ แบบเกมแอคชั่นทั่วไป ไปจนถึงการไล่เก็บศัตรูอย่างเงียบๆ ทีละตัว หรือกระทั่งฉากระทึกใจแบบอลังการงานสร้างระดับเดียวกับหนังมาร์เวลที่ออกมาให้ดูกันมากมาย ทั้งหมดรวมกันในฉากเดียว เกมใช้ระบบต่อสู้ที่น่าจะคุ้นเคยสำหรับคนที่เล่นเกมแอคชั่นอย่างตระกูล Arkham มาก่อน ผู้เล่นสามารถกดให้สไปเดอร์แมนโจมตีศัตรูเพื่อค่อยๆ สร้างคอมโบเพื่อนำไปสู่การใช้ท่าสุดยอดต่างๆ และสามารถกดปุ่มเพื่อหลบหลีกการโจมตีของศัตรูเมื่อมีสัญญาณแมงมุมขึ้นบนหัว ความแตกต่างระหว่าง Marvel’s Spider-man และเกมแอคชั่นที่ยกตัวอย่างมาคือความแตกต่างในวิธีต่อสู้ของตัวเอก

สไปเดอร์แมนอาจจะไม่สามารถสวนกลับการโจมตีของศัตรูได้จากทุกทิศทางได้เหมือนแบ๊ตแมน การกดปุ่มตามสัญญาณจะทำให้สไปเดอร์แมนกระโดดหลบการโจมตีแทนที่จะสวนกลับ แต่สไปเดอร์แมนก็ทดแทนมาด้วยความว่องไวในการเคลื่อนไหว ที่ทำให้จังหวะการเล่นเกมมีความแตกต่างและท้าทายกว่าในเกมแอคชั่นที่ยกตัวอย่างมาในบางครั้ง เพราะปุ่มกระโดดหลบอาจจะทำให้เรากระโดดเข้าสู่อุ้งเท้าหรือกระสุนของศัตรูตัวอื่นๆ ได้เหมือนกัน ทำให้ต้องแบ่งความสนใจไปสู่ศัตรูรอบตัวมากกว่าเกมตระกูล Arkham ซะอีก (ระหว่างเล่นผู้เขียนยังโดนยิง/แทง/กระทืบตายตั้งหลายรอบเพราะชินกับจังหวะของเกมอื่น...)

ศัตรูในเกมก็น่าจะคุ้นหน้าคุ้นตาดีสำหรับคนที่เคยเล่นเกมตระกูล Arkham มาก่อน นอกจากพวกสมุนตัวประกอบใดๆ แล้ว จะมีเหล่าศัตรูที่ถืออาวุธเช่นท่อหรือไม้หน้าสามที่สามารถป้องกันการโจมตีของเราได้ ศัตรูที่ถือโล่ห์ทำให้ต้องอ้อมไปตีจากด้านหลัง หรือกระทั่งศัตรูตัวใหญ่ๆ ที่ต้องเหวี่ยงม้านั่งใส่ (หรือยิงใยเข้าปาก) ให้มึนก่อนถึงจะสามารถโจมตีได้ แน่นอนว่ายังมีศัตรูที่ถือปืนชนิดต่างๆ ตั้งแต่ปืนอัดลมไปจนถึงบาซูก้า ทำให้การต่อสู้ทุกครั้งกลายเป้นเหมือนการแสดงเต้นกายกรรมที่สไปเดอร์แมนต้องกระโดดตีลังกาไปมาเพื่อหลบและหาโอกาสโจมตีศัตรูซะเอง แต่ที่แน่ๆ คือการต่อสู้ทุกครั้งทำเอาผู้เขียนใจเต้นตุบตับไปหมดทีเดียว ไม่ว่าจะสู้กับสมุนมาเฟียหรือกุ๊ยปล้นเซเว่นข้างถนน



พูดถึงกุ๊ยปล้นเซเว่น เกมมีภารกิจย่อยให้ทำหลากหลายชนิดทั้งที่เกี่ยวกับการต่อสู้และไม่เกี่ยวเลย ในระหว่างการเดินทางไปในนิวยิอร์คหรือทุกครั้งที่เปิดแผนที่ เกมจะแสดงจุดที่กำลังเกิดอาชญกรรมในระยะใกล้เคียงเพื่อให้เราไปหยุดยั้ง หรืออาจจะแสดงของสะสมอย่างกระเป๋าสะพายที่ปีเตอร์ซ่อนไว้ตามเมืองสมัยเด็กๆ ไปจนถึงจุดที่สามารถถ่ายรูปคู่กับสถานที่สำคัญต่างๆ ในนิวยอร์คเช่นสถานีรถไฟ Grand Central Station หรือสวนสาธารณะ Central Park ซึ่งการทำภารกิจย่อยๆ เหล่านี้นอกจากจะให้ค่า XP เพื่อใช้ในการอัพสกิลต่างๆ แล้ว ยังจะให้ Token ตามชนิดของภารกิจ ซึ่งสามารถนำไปแลกชุดสไปเดอร์แมนสไตล์อื่นๆ ได้ โดยแต่ละสไตล์จะมีท่าไม้ตายไม่เหมือนกัน ในเดโมที่ผู้เขียนเล่นมีสไตล์ที่ทำให้เกจคอมโบเพิ่มขึ้นเองตลอดเวลา (ใช้ในการเพิ่มเลือดหรือใช้ไม้ตาย) หรืออีกชุดที่ทำให้เราไม่ได้รับความเสียหายเป็นระยะเวลาสั้นๆ เป็นต้น โดยชุดในเกมมีให้ปลดล๊อคได้มากกว่า 24 ชุด (ผู้พัฒนาขอมาว่าให้อุบไว้ก่อนว่ามีชุดอะไรบ้าง จะได้ให้เพื่อนๆ ไปพบเจอกันเอง)

อาจจะมีให้ทำหลากหลาย แต่ภารกิจย่อยต่างๆ กลับไม่ได้รู้สึกพิเศษหรือแตกต่างไปกว่าภารกิจในเกมอื่นๆ นัก เพราะส่วนใหญ่ก็เป็นแค่การไปเก็บของเฉยๆ แต่ถ้ามองอีกมุมก็เป็นการสร้างเหตุผลให้เราออกไปสำรวจเมืองนิวยอร์ค ที่สร้างมาได้อย่างสมจริงทั้งในรูปลักษณ์และบรรยากาศ ซึ่งต้องขอชมทีมพัฒนาในเรื่องของการสร้างโลกที่รู้สึกมีชีวิตชีวาอย่างในเกมนี้ ที่มีผู้คนเดินไปมาบนถนนตลอดเวลา และพร้อมจะตบมือ High-Five หรือควักมือถือมาแชะเซลฟี่กับเราได้ทุกเมื่อเวลาลงไปเดินบนถนน แฟนๆ ของตัวละครสไปเดอร์แมนน่าจะรู้ดีถึงความผูกพันธุ์ที่ปีเตอร์มีต่อนครนิวยอร์ค ซึ่งเกมสามารถสร้างเมืองออกมาให้มีเสน่ห์จนไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไม เมืองนิวยอร์คใน Marvels Spider-man เป็นแผนที่ Open-world ที่ไม่ว่ายังไงก็ไม่เงียบเหงาแน่นอน